Een heerlijk seizoen van varen, zeilen en klussen

 

Lang niet geschreven, te druk, waarmee dan?  Geen tijd, da's raar!                    Geen zin, da's nog raarder.  Geen inspiratie, dat snap ik helemaal niet,              genoeg stof om over te schrijven. Ik was wel bezig met van alles en nog

wat aan de boot. Is het een obsessie, nou nee hoor zegt iedere verslaafde.

Eerst maar weer even naar het begin. Norell in juni 2021 opgehaald in Zweden. 

Dat was een heerlijk tocht naar huis en vorig jaar hier in de contreien het seizoen afgemaakt. Ondertussen een lijst opgesteld van "dingetjes" die we wel willen of moeten veranderen of verbeteren. Het werd een lijst zo lang als een rol behang. Daarnaast toch ook wel een paar teleurstellingen te verwerken gehad. Maar daar hebben we het niet meer over. Wat nou??? als we dat van tevoren geweten hadden? Dan hadden we deze koop toch gedaan, daar kennen we onszelf ondertussen goed genoeg voor.  En maar goed dat we de boot in 2021 gekocht hebben. Dan is de komende tijd, tot 1 mei 2024,  mooi om te verbeteren en in orde te maken voor de Med. Daar willen we naar toe...

De boot vaart ondertussen heerlijk en is straks helemaal naar onze wens. 

Dus nu verhalen over het bijna ten einde zijnde seizoen 2022. We denken dat de zeilen er zo over een paar weken afgaan. Hopen nog op een paar mooie droge dagen of weekenden om die klus te klaren. 

Het seizoen begon dit jaar zo ongeveer in maart. De zeilen zijn goed nagekeken en we denken  dat die nog wel een tijd meekunnen. De zeilen er vorig jaar afhalen was niet zo'n probleem, maar het grootzeil er weer opzetten, dat was even andere koek. We hebben nu een Furlerboom en daarvoor moet je wel even precies weten hoe het moet. Zeg maar, net als veters strikken, dat lukt ook niet meteen de eerste keer. 

En voor we aan onze zomervakantie begonnen is er een radar, radarreflector, een nieuwe schroef gemonteerd, led-3-kleurentoplicht, pijp geplaatst om het BB-motorkraantje in te schuiven en de ankerketting verlengd.

En toen waren we er klaar voor, dachten we. Een dikke week voor we zouden vertrekken wiebelden onze zeillaten uit het grootzeil. Niet tegen te houden. Een lekker zeiltochtje met windkracht 5 en op een gegeven moment tegen de wind in het grootzeil laten zakken. Normaal geen probleem. En daar gingen de zeillatten. Hoe kan dat nou???? Nou omdat de sluiting op z'n Zweeds was, net als knekkebreut, dat breek ook op de momenten dat het niet moet. Alleen het kleinste zeillatje bleef zitten. De rest ligt nu op de bodem van de Haringvliet. Dus op naar Hagoort en die heeft het weer perfect en op tijd gerepareerd.

 

Daarna naar de Kanaal Eilanden. En gaande weg werd het weer ook steeds beter. En weer terug...op een gegeven moment en gaande weg wordt het weer ook weer anders naar het einde van het seizoen toe. 

Zo maar wat foto 's  

 

 

Maar voor het zover was, nog heerlijk op het Haringvliet en omgeving rondgezworven voor een kort of lang weekend.  Op naar seizoen 2023. 

Een andere boot, een nieuwe naam "Norell"

We lopen een tijdje achter met het schrijven van een verhaal, nou ja ik dan. Er is bij ons op boten gebied behoorlijk veel gebeurd de afgelopen tijd. Eerst begin 2020 verhuisd naar Zierikzee, wat huis en boot betreft. Een mooie appartement in Zierikzee en een box bij de WSV Zierikzee. Daar zijn we natuurlijk heel erg blij mee. Vanaf ons balkon zien we de mast van de boot heen en weer bewegen. 

Maar het begon natuurlijk allemaal anders. Begin april 2020 ging de boot in Hellevoetsluis weer het water in. Corona was behoorlijk nadrukkelijk aanwezig. Er waren allerlei maatregelen getroffen bij het te water laten van de boten. Dit om met zo min mogelijk mensen aanwezig te zijn. Toen alles gecheckt was, zeilden wij buitenom via Stellendam over zee naar de Roompotsluis. Over de Oosterschelde naar Zierikzee.  Een heerlijk tochtje. Toen we eenmaal in onze box lagen mochten we ook niet meer weg. CoranaTime. Dus geen bewegingsvrijheid. Gaandeweg kwam die er wel een beetje en zeilden wij op en neer op de Oosterschelde. Weer iets later mocht je ook naar een andere jachthaven. Op naar St. Anna- land en bleken we de eerste bezoekers te zijn sinds tijden.

Of via de Roompotsluis richting Scheveningen. Voor onze zomervakantie zeilden we met Anneke en Cees via Amsterdam richting het IJsselmeer en de Waddeneilanden. En naderhand via een rondje buitenom Vlieland terug naar Zierikzee.

Dat was heerlijk, maar gaande weg kwamen er toch wel weer wat kriebels en dromen en plannen voor over een paar jaar. Dan zou het toch wel fijn zijn om een iets grotere boot te hebben. Daar hadden we het al wel eens vaker over gehad. Maar ja , je ruilt toch niet zo maar de Hullu Poro in, waar je zoveel mee beleefd hebt. Dus daar zijn wel wat nachten slapen of niet slapen, hoofdbrekens en gesprekken over aan te pas gekomen met uiteindelijk de verkoop van de Hullu Poro in maart 2021. 

Ondertussen ga je allerlei boten, merken, modellen en typen bekijken waar je van denkt, dat zou het wel eens kunnen worden of toch niet. Waar waren we aan begonnen. Ook om een gevoel te krijgen van wat is nou "iets groter " en hoeveel moet dat "groter" dan zijn? Na lang zoeken bleek het voor ons een  Malö te zijn. Zo kwamen we uit bij de Nederlandse vertegenwoordiger. Dit bleek Joery te zijn en die kenden we al wat langer. Die heeft ons indertijd in 2008 de Hullu Poro verkocht. Via hem kwamen we uit bij de Malö werf in Zweden waar een hele mooie 41 lag en die is nu van ons. 

Na veel bellen, foto's bekijken , filmpjes bekijken, op internet zoeken, zijn we in het vliegtuig gestapt om een lang weekend Kungsviken op het eiland Orust te doen. Wat een fantastische omgeving. Iedere keer als ik nu hier thuis de foto's bekijk smelt ik weg, daar niet hoor. De temperatuur blijft daar hangen rond 0, ...volgens mij. Maar ik snap nu waarom zeilers die kanten uitgaan. Dus wie weet voor de zomervakantie 2022 als de wind de goede kant uitstaat....dan maar wel een dikkere jas aan. 

Toen we een paar maanden geen boot meer hadden, kregen we heimwee naar het Haringvliet. We vonden dat eigenlijk een veel leuker vaargebied dan de Oosterschelde. Dus een mail naar het bestuur van de WSV Haringvliet en gelukkig mochten we terugkomen. Met het vooruitzicht op een perfecte box:  4 meter breed voor een boot van 3.98 meter en de lengte is ook goed. Daar liggen we dus nu sinds juli 2021 en hebben al heerlijk wat rondgevaren en geankerd. Dus zoals een bijzonder wijze man ooit eens zei: "To infinity and beyond!"