Er gebeurt te veel en ik weet niet wat ik allemaal kan vertellen. Te veel indrukken, te veel emoties, te veel wind, te weinig wind. Super gave hoge golven waar we heerlijk vanaf surfen. Diep donkere nachten als we 's-nachts doorzeilen. Het blij-gevoel als we in een ankerbaai daarna ons anker kunnen laten vallen. We vermaken ons prima met van alles en nog wat en ook gewoon niks. Met niksen. Dus wat ga je dan verzinnen om als Titel te gebruiken? Het dekt de lading niet.
Wat ik wel weet is dat de wind sinds we vertrokken tot nu toe nog maar 1 richting kent: UIT HET NOORDEN. Wij zijn onderweg naar het zuiden en dan is dat niet leuk. Wat wel leuk is dat wij met z'n tweeën onderweg zijn naar het zuiden. Dat er een motor in onze boot zit die het goed doet. Dat weten we ondertussen weer wel en zo ongeveer 2,61 Liter per uur verstookt, na verschillende keren olie gepeild te hebben nog mooie heldere olie heeft. Ook leuk om te weten. Dat we ondertussen dus heel veel de motor bij hebben gehad of alleen op de motor gevaren hebben. Dat is dan weer handig voor later, als we verder gaan met een motorboot, weten we dat we kunnen motorvaren. Dat we ook stukken hard gezeild hebben en door de golven kliefden, bakken water over gehad en lekker gespoeld.
Maar dat is helemaal niet interessant om te schrijven in een blog. Ik wil later als ik oud ben en alles vergeten ben, kunnen teruglezen wat we beleefd hebben en op welke leuke ankerplekken of in welke marina's wij zijn geweest. Dat we al verschillende keren heerlijk uit eten zijn geweest, dat hoe zuidelijker je komt, des te vriendelijker de mensen worden, ook al versta je er geen snars van, met handen en voeten kom je een eind en heb je een hoop lol. Dus op naar de noord-Spaanse kust of Portugal. Daar moet je wezen. God heeft zich vergist, hier is het leven als God in Frankrijk en niet in Frankrijk. Dat ik dan al lezende denk, goh wat hebben die het leuk gehad. Ze hebben bekenden ontmoet zoals Hanny en Jacob en zijn lekker uit eten geweest. Maar voordat dit zover was moest er nog wel even ingeparkeerd worden in een box. En dat was even geen een-tweetje. Maar is wel gelukt. Trillende knieën, bibberende handen, zweet op het voorhoofd en gewoon koel blijven kijken. Appeltje eitje, wel gelukt.
Heerlijk en genietend zijn we onderweg en soms blijven we een paar dagen ergens hangen. Maken mooie wandelingen door de omgeving.
Geen druk. Je moet echt nadenken om te herinneren welke dag het is of hoe laat het is. Een korrende maag zet je aan het eten, een droge mond doet je drinken en zo kun je nog we een paar leuke dingen verzinnen die je tot een activiteit aanzet...., zoals boot poetsen of de was doen.
Toch is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn of koek en ei wat de klok slaat. De orca-trek is wel een domper op de feestvreugd. Onbezorgd is er even niet bij. Maar we laten ons niet uit de weg slaan of om maar in vaartermen te blijven, uit de zee. Op naar de Middellandse Zee, op naar Anneke en Cees.
Nu zijn we in Peniche. Het schommelen van de boot hangend aan de ankerketting met een beetje zon erbij, gillende meeuwen op de achtergrond en het klotsen van het zeewater, doet de tocht van vanmorgen vergeten. Helaas staat die in het logboek, dus is altijd terug te vinden en te vergelijken met wat ik hier schrijf. En aan de andere kant, die tocht was achteraf ook leuk, van golven af surfen, toch nog de fok bij en hard gaan en een spectaculaire kust met hoge brekers.
Hoe gaat zo'n voorbereiding? Hiervoor lagen we al een paar dagen verwaaid in Nazaré. Een heel leuke plaats aan de westkant van Portugal. Met de hoogste golven van Europa, vooral als er veel wind staat. Monstergolven en daar komt men van heinde en ver van, voor op af. Dus als er een beetje veel wind staat, zoals wij hadden, kun je niet weg. De omgeving is prachtig, maar na een paar dagen wil je echt weg. Wij willen zeilen en als ik voor de omgeving gekomen was, had ik wel een camper. Kun je prachtig door de omgeving rijden. Ik wil naar zee, ik wil zeilen, als dat niet gaat motorvaren en als dat niet gaat voor anker liggen. Maar wel op water. Gelukkig is het vaak na een paar dagen wel weer wat rustiger en ga je weer plannen. Hiervoor zijn verschillende App's die ook nog betrouwbaar zijn, dus dat geeft hoop. En off you go.
Alleen de natuur gooit soms roet in het eten en dan is het niet lekker meer, dit keer in de vorm van Orca's. Heb je dus de wind en golven gehad en kun je weer verder dan blijf je nu zo dicht mogelijk onder de kust. Omdat we hopen dat Orca's het niet zo op ondiep water hebben. Als je dan daarna aankomt en geen Orca hebt gezien ben je toch mooi weer een stukje opgeschoten . Was je weer heerlijk een dag op zee, heb lekker even gefokzeild en lig je nu voor anker.
Dus ik denk dat de titel zou kunnen zijn:
"Wat is het toch heerlijk om na een dag zeilen aan je eigen anker te hangen".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten